Το Παραμύθι της Γιαγιάς
Μέσ’στο παλιό Οινοποιείο που έχει νούμενο εννιά,
κατάφερε το Κομιτάτο να στήσει όμορφη γωνιά.
Θα’ναι δική μας για μια νύχτα (της τελευταίας Κυριακής),
την επιστρέφουμε Δευτέρα χωρίς τα ίχνη της σφαγής.
Δεν είναι αίθουσα ό,τι κι ό,τι, είναι μεριά ιστορική,
είναι το όνειρο του πότη, ισόβια να’ταν φυλακή.
Λένε πως κάποτε εκεί μέσα ο Κλάους έβγαζε κρασί
που ανάσταινε τον πεθαμένο και τύχη του’δινε χρυσή.
Λένε εκεί πως παντρευτήκαν Καρνάβαλος κι Αποκριά,
δέκα καράβια επνιγήκαν και χτενιζόταν η γριά.
Αυτός ο γάμος δεν τελειώνει, μόνο για λίγο σταματά,
όταν Δευτέρα ξημερώνει κι όταν στερέψουν τα ποτά.
Κοίτα με μάσκα μόνο να’σαι να μη θυμώσει ο βασιλιάς,
κι άμα πεινάσεις μη φοβάσαι ο σεφ δεν είναι μασκαράς.